Een verdeelde Bank of England verhoogt de rente met 0,5% tot een nieuw hoogtepunt in 14 jaar

Kleinere wandeling

De Bank of England was een jaar geleden begonnen met een verkrapping, maar had zich beperkt tot meestal kleine renteaanpassingen. Deze aanpak kon de stijgende inflatie niet beheersen en de bank versnelde het tempo van de verstrakking in de zomer. Dit culmineerde in een verhoging met 75 basispunten tijdens de vorige vergadering vorige maand ^[1], de grootste sinds 1989.

Vandaag schakelde de bank opnieuw een versnelling hoger, maar in de tegenovergestelde richting, want zij kwam met een kleinere verhoging van 0,5%, waardoor de Bank Rate op 3,5% en nieuwe hoogtepunten in veertien jaar kwamen. Op typische BoE-manier was het besluit niet unaniem, want drie van de negen leden stemden tegen de meerderheid.

Een van de tegenstemmers gaf de voorkeur aan een grotere stap van 0,75%, terwijl twee beleidsmakers een pauze wilden inlassen en de rente niet wilden verhogen. Zij voerden aan dat het nu geldende tarief van 3% "meer dan voldoende is om de inflatie weer op het streefcijfer te brengen". ^[2]

BoE in een lastig parket

De verdeeldheid onder de beleidsmakers komt ook tot uiting in de beleidsverklaring en de onduidelijke richtsnoeren voor een bank waarvan de communicatie gewoonlijk te wensen overlaat. Zij herhaalde dat verdere verhogingen van de bankrente "nodig kunnen zijn", maar benadrukte tegelijkertijd dat zij "krachtig" zal reageren als de inflatiedruk aanhoudt.

Dit is echter tot op zekere hoogte begrijpelijk, aangezien de Bank of England zich tussen een rots en een harde plaats bevindt en voor grotere uitdagingen staat dan de meeste van haar grote tegenhangers

Volgens de gegevens van gisteren daalde de CPI-inflatie in november tot 10,7% j/j, waardoor de bank kon terugschakelen, maar de inflatie blijft dicht bij de 11,1% die vier decennia geleden werd bereikt. Ondertussen blijft de arbeidsmarkt "strak"* en zijn de lonen hoog.

Anderzijds is de Britse economie volgens recente voorlopige gegevens in het derde kwartaal met 0,3% gekrompen, terwijl de BoE verwacht dat dit nog maar het begin is van een langdurige recessie.

Centrale banken op een kruispunt

De tektonische platen van het monetaire beleid zijn aan het verschuiven nu de meeste grote centrale banken de cumulatieve effecten van hun agressieve verkrappingscycli, die op zich laten wachten, proberen te beoordelen. De Reserve Bank of Australia heeft de voet van het pedaal gehaald, met haar derde minuscule verhoging met 0,25% vorige week, ondanks het feit dat de inflatie blijft stijgen. ^[3]

De Bank of Canada heeft haar tempo gematigd sinds de verhoging met een volledig procentpunt in juli en is nu de eerste grote centrale bank die zinspeelt op een pauze ^[4], terwijl de Amerikaanse Fed gisteren terugschroefde naar een kleinere verhoging met 0,5%, na een reeks buitensporige verhogingen met 75 basispunten. Zij handhaafde echter haar hawkish standpunt en verhoogde haar prognoses voor de eindrente. ^[5]

Reactie GBP/USD

Het pair is erin geslaagd een indrukwekkend herstel te realiseren vanaf de recorddiepte van september, die het deze week uitbreidde tot de hoogste stand in zes maanden, na het softe US CPI-rapport. De opmars haperde vandaag echter, nu de greenback profiteert van de havikistische retoriek van de Fed.

GBP/USD reageerde tot nu toe beperkt op de downshift van de Bank of England en bleef onder druk.